De Israelische saxofonist Oded Tzur (1984), inmiddels woonachtig in New York, heeft 4 albums op zijn naam, twee op Yellowbird en dit is zijn tweede op het iconische ECM. “A volcano on the ocean floor” noemde Downbeat hem, zijn muziek is een mengeling van Indiase ragas, blues, klassieke muziek en Israëlische klanken. De bezetting is gelijk aan zijn eerste album voor ECM : de Israëlische pianist Nitai Hershkovits, de Griekse bassist Petros KLampanis en de Amerikaanse drummer Jonathan Blake. Sinds zijn vorige album werd zijn kwartet al vergeleken met het beroemde quartet van John Coltrane, in mijn oren is dat teveel eer, hetgeen niet wegneemt dat Oded en zijn makkers garant staat voor uitermate onderhoudende en aangename muziek.

Het album begint met “Invocation”, een indringend muziekstuk met lange uithalen op de sax, “Noam” heeft een gedragen karakter en mede door de gedrevenheid in zijn tenorspel doet Oded me denken aan een kruising tussen Jan Garbarek en inderdaad John Coltrane. Het nummer heeft een sterk spiritueel en gedragen karakter. Die lijn zet zich voort in “The Lion Turtle” waarin het ook genieten is van het gevoelvolle pianospel van Nitai Hershkovits met daarin duidelijk klassieke trekjes zijn te horen. De sereniteit en spiritualiteit van de Indiase ragas zijn hier duidelijk terug te horen, perfecte muziek bij een temperatuur die de mussen dood van het dak doet vallen.

Het titelnummer ”Isabela” is een emotionele liefdesverklaring waarin Oded als het ware zingt met zijn saxofoon, zijn solo is een lange hartenkreet, indrukwekkend en een echt kippenvel moment. Een muzikaal feest en het hoogtepunt van dit niet te versmaden schijfje. Het album eindigt met “Love song for the rainy season”, een uiterst sfeervol nummer met vrolijke klanken van Nitai die met linker- en rechterhand een fraai duet aangaat begeleid door een swingende Jonathan Blake, een fraaie afsluiter van een zeer geslaagd album dat met 35 minuten best wat langer had mogen zijn.

Jan van Leersum.